بی تو من در همه ی شهر غریبم

میگه آدم که عاشق میشه انگار یه لشگر بهش حمله کرده در مقابل عشق آدم اونقدر بی دفاع میشه

میگم چشمای بی فروغ آدمی ک شکست عشقی خورده رو ندیدی

لشگری که له کرده رفته و اون مونده برای چی و از همه مهمتر با کی سوگواری کنه

نتونی با کسی درد و دل کنی دیگه بدتر

سیخ داغ تو قلبمه

جگرم سوخت

احساس می کنم سرب داغ میریزن تو جونم

بی تو من در همه ی شهر غریبم...

دیگه نه جایی دارم تو این خونه نه جایگاهی

بد روزگاری برام ساخت

چرا مامان باید این حرفا رو هی هر بار بهم بگه و نتونم با هیچ کس درد و دل کنم

البته تقصیر خودمه

حقمه

رو هر کسی نباید حساب باز کرد

از بار سنگین حرفا دارم خفه میشم

کجا برم 

جایی ندارم

بی تو من در همه ی شهر غریبم...

ما لبخند آدمایی رو دوست داریم ببینیم 

که فقط بلدیم اشکشونو در بیاریم

بی تو من در همه ی شهر غریبم...

بچه که بودم فکر میکردم اگر زنها، مردا رو ترک کنن خیلی زجرآورتره

نمیدونم ولی احساس میکردم مردا خیلی اذیت میشن

بخاطر همین ب خودم قول دادم هیچ وقت ترکش نکنم حتی اگر خیلی اذیت شدم مگر اینکه اون بره

خب رو حرفم موندم

اما الان بنظرم برا زنها سخت تره

علی الخصوص وقتی مجبوری سکوت کنی

بی تو من در همه ی شهر غریبم...

یادمه پارسال عجله داشتی بری ماهی شب عید خونه برادرت بخوری

تازه اومده بودی و چقدر وقت بود ندیده بودمت و یه عالمه دلم برات تنگ شده بود

میخاستی بری اونجا

خیلی دلم میخاست باهات بیام ولی خب

الان دیگه دلم ماهی شب عید نمیخاد

بی تو من در همه ی شهر غریبم...

یاد باد آنکه ز ما وقت سفر یاد نکرد

به وداعی دل غمدیده ی ما شاد نکرد

آن جوان بخت که می زد رقم خیر و قبول

بنده پیر ندانم ز چه آزاد نکرد

بی تو من در همه ی شهر غریبم...

بهش گفتم ک م م ر ض ا دختره رو عقد کرده

 

 

بهم گفت ی آدم نیارز رو با من مقایسه نکن 

الان اون آدم نیارز رو قول و قرارش با دختره موند و هفته ی پیش عروسیش بود 

خوشبخت باشند.

بی تو من در همه ی شهر غریبم...